Park Krajobrazowy Gór Słonnych – został powołany rozporządzeniem Wojewody Krośnieńskiego z 27 marca 1992 r. Leży w północno-wschodniej części województwa, na północ od Sanoka, Zagórza, Leska i Ustrzyk Dolnych. Obejmuje Obszar Gór Słonnych, południową część Pogórza Przemyskiego. Najwyższe szczyty to Góry Słonne 672 m npm. oraz Chwaniów 685 m. npm.
Jest to obszar wyjątkowo cenny ze względu na jego walory przyrodnicze i kulturowe. Malowniczo uformowane grzbiety górskie przybierają układ rusztowy. Odwadnia je gęsta, kratowo ułożona sieć rzek i potoków. Atrakcyjność tego terenu podnosi bardzo słabe zaludnienie, co gwarantuje niezakłócony kontakt z przyrodą.
Licząca ok. 900 gatunków flora naczyniowa zachowała wysoki stopień naturalności.
Interesująca jest obecność na tych stosunkowo niskich wysokościach, 68 gatunków górskich, w tym 5 gatunków subalpejskich i 45 reglowych. Z gatunków wschodniokarpackich można tu spotkać m.in. groszek wschodniokarpacki, żywokost sercowaty, lulecznicę kraińską, smotrawę okazałą. Faunę parku tworzy 133 gatunki kręgowców (w tym 85 gat. ptaków lęgowych i 6 gat. gadów) oraz 58 gat. bezkręgowców. Znakomite ostoje mają tu zwierzęta rzadkie, zagrożone i chronione – zwłaszcza duże kręgowce leśne.
Atrakcje turystyczno – krajoznawcze
Dolina Sanu – malownicze meandry rzeki, która na tym odcinku oddziela strome, zalesione zbocza Gór Słonnych i Pogórza Przemyskiego od nieco łagodniejszych wzgórz Pogórza Dynowskiego, stanowiąc dużą atrakcję dla kajakarzy, miłośników wędkowania oraz amatorów kąpieli. Przewidziana w latach pięćdziesiątych do zalania wodami zbiornika, który miał powstać po zbudowaniu zapory w Niewistce, jest obecnie bardzo słabo zurbanizowana, a w efekcie zachowała swój naturalny dziewiczy charakter.
Wychodnie skalne – oryginalne formy piaskowcowe na grzbietach Gór Słonnych, tworzące fantastyczne kształty, przywodzące na myśl upiory z ludowych podań.
Na szlaku znajdują się dwie z nich – Orli Kamień oraz Kamień na Granickiej.
Ogólna informacja o szlaku
Szlak dydaktyczny, prowadzący ze Sanoka (Muzeum Ikon) obok prawosławnej cerkwi katedralnej, następnie sanockiego skansenu na Białej Górze i dalej, doliną Sanu do Międzybrodzia, gdzie na stromym brzegu stoi piękna, murowana cerkiew, obok której znajduje się grobowiec rodziny Kulczyckich w kształcie piramidy. Stąd szlak wspina się stokami Góry Krzyż (475 m npm) przebiegając obok ustawionego na grani drewnianego krzyża z napisem 1863. Dalej łączy się z podchodzącym z Białej Góry czerwonym szlakiem i biegnie wraz z nim na Orli Kamień (554 m npm), gdzie odchodzi łącznikowy szlak żółty do Sanoka-Olchowiec i dalej do dworca PKP i PKS. Następnie schodzi na początek wsi Liszna i za leśniczówką odłącza się od szlaku czerwonego, który podąża dalej granią Słonnych Gór. Szlak Ikon wchodzi na górę Moczarki (584 m npm) i skręca w kierunku Wsi Tyrawa Solna. Tutaj 5 minut od szlaku piękna polana widokowa. Szlak przechodzi następnie obok cerkwi w Tyrawie Solnej, po czym przez most na Sanie wchodzi do dawnego miasteczka Mrzygłód, skąd podąża do cerkwi w Hłomczy. Dalej zmierza w do Łodziny, odbijając nieco w kierunku zachodnim, na widokowe wzgórze Przysłup. Po zejściu dochodzi do cerkwi w Łodzinie i dalej zmierza do Witryłowa, skąd przez wiszącą kładkę nad Sanem dochodzi do stóp wzgórza Dębnik, na którym znajduje się cerkiew ulucka.
Później drogą zmierza do cerkwi w Dobrej a dalej w górę wsi, gdzie skręcając nagle w prawo opuszcza wieś i lasem, stokami góry Ostry Dział podąża do Krecowa, przechodząc nieopodal miejsca po dawnej, krecowskiej cerkwi i starego cmentarzyka.
Z Krecowa, drogą – poprzez Piłę idzie do wsi Siemuszowa, gdzie od głównej drogi odchodzi boczna w górę wsi. Tu, klika minut od szlaku, w głąb wioski znajduje się cerkiew. Z Siemuszowej drogą podążamy do Hołuczkowa, a następnie starym wiejskim traktem wspinamy się w górną część wsi, gdzie znajduje się cerkiew. Dalej kontynuujemy strome podejście i po chwili zagłębiamy się w las, którym dochodzimy na szczyt Słonnej. Dalej szlak schodzi na górny koniec wsi Wujskie, by powtórnie wspiąć się na małe pasemko Granickiej. Przechodzi opodal pięknej wychodni piaskowcowej i kieruje się w dół do Olchowiec, schodząc do cerkwi drogą obok cmentarza. Teraz pozostaje już tylko powrócić do centrum Sanoka pieszo przez most na Sanie lub skorzystać z komunikacji miejskiej. Szlak można pokonywać pieszo, konno, rowerem górskim, szosowym, oraz płynąc doliną Sanu.
